Meriç Aral’ın başrolünde yer aldığı, Meral Çetinkaya, Suna Yıldızoğlu gibi oyuncuların oynadığı filmin yönetmen koltuğunda Hakkı Kurtuluş ve Melik Saraçoğlu oturuyor. Film, 32. Adana Altın Koza Film Festivali Ulusal Film Yarışması ile seyirci karşısına çıktı.
Film, Lily isimli umutsuz ve parasız bir genç kadının influencer olma çabası ile başlar. Lily başarmak istediği hedef uğruna çeşitli yollar denerken ünlü ve zengin influencer Gabe tarafından tüm internet alemine şaka malzemesi olur. Lily bu olayın getirileriyle uzun süre uğraşmak zorunda kalır. Bu uğraş sürecinde Kathartist’te çalışmayı kabul eder. Kathartist, çeşitli kullanıcıların taleplerine göre içeriklerin üretildiği bir sistemdir. Üreticiler bu noktada algoritmaya biat etmelidirler. Lily, kullanıcıların taleplerine göre içerikler üretse de bu plan sürdürülebilir değildir çünkü Kathartist, beyin yıkama, ruhunu-özünü yok etme odaklı çalışır. Lily bırakmak ve gitmek istediğinde çeşitli yeni sorunların kapısı aralanır.
Film, izleyiciyi teknoloji-algoritma-yapay zeka-sosyal medya kavramları arasında hızlı bir dönme dolap turuna çıkarıyor, oradan oraya koşturuyor, ancak hiçbir yerde durup soluklanmıyor. Eleştirileri akla ve mantığa oturacak eleştiriler bile olsa bunu köklenmiş bir vaziyette vermiyor -aksine- heyecanlı ve konuşmak için sabırsızlanan bir çocuk gibi aklına gelen her şeyi seksen dakikaya sığdırmaya çalışıyor. Profesyonellikten uzak bir imaj çiziyor.
Teknolojiye olan bakış açısı ve eleştirilerin haklılığı subjektif olsa da izleyiciye gerek bu konularda gerek farklı konularda yeni bir eleştiri sunmuyor, yeni bir eleştiri sunmadığı gibi uzun uzun ve parmakla gösterir nitelikte ayıplamaları izleyiciye filmin kendisini kötü polis olduğu sandığı izlenimini uyandırıyor. Oysaki zaten şu an, film ve dizi dünyasında çoğu eser, distopik bir biçimde zaten algoritmayı eleştiriyor. Algoritmanın eleştirildiği koskoca bir kataloğa, algoritmayı eleştiren benzer ancak büyük ustalarının küçük kopyası ekstra bir sayfa eklemek kimseyi kötü polis yapmadığı gibi izleyiciyi şaşırtmıyor. Çünkü izleyici bu içeriğe bir dakikalık bir sosyal medya videosunda da maruz kalıyor.
Film, kısa süresine rağmen havada kalmış pek fazla noktaya da sahip. Influencer olma hayaliyle videolar çeken bir kadının sahneleriyle başlayan film arka arkaya hayalin asıl sahibinin annesi olduğunu söylemesi ve tekrar kendi iradesiyle bu sisteme girmesi gibi birbiriyle bağlantısız sahneler içeriyor. Hikayenin bütünleşemeyişi seyircinin karakterle bağ kurmasını engelliyor.
Özetle Algoritmaya Biat Et, teknolojiye, algoritmaya karşı seksen dakikalık eleştirel bir deneyim, bir azar niteliğinde ve bunu yaparken çok farklı bir şey yaptıklarına dair kuvvetli inançlarını izleyicinin suratına parmak sallıyorlar. Ancak yeni bir şey söylemedikleri gibi, istemedikleri biçimde tamamen iyi polis oldukları gibi, didaktik söylemleri rahatsız edici boyuta ulaşıyor.
