Gelecek Uzun Sürer, Özcan Alper, 2011
Hikaye, Sumru adında genç bir kadının tezi için ağıt arayışıyla yola çıkmasını ve o ağıtlardaki acıları anlatır.
Film aslında yarı belgesel tadında olmuş diyebiliriz, anlatılan hikayelerin gerçekliği ve ağıtların gerçek kişiler tarafından yakılması belgesel niteliği vermiş filme.
Sumru’nun İstanbul’dan Diyarbakır’a gitmek için yola çıkışıyla başlıyor film ve Harun’un Sumru’ya bıraktığı mektupla devam ediyor. Aslında ortada çeşitli acılar olduğu aşikar, zira ağıt demek acı ve yürek yangını demektir.
Sumru kendini Diyarbakır’da, çok da sakin olmayan bir zamanda bulur, oradaki herkesin anlatacak bir hikayesi, Sumru’nun da bu hikayeleri kaydedecek bolca zamanı vardır.
Neredeyse herkes en az bir can kaybetmiştir Diyarbakır’da, annelerin, eşlerin, evlatların anlatacak hikayesi, yakacak ağıdı çoktur. Sumru her hikayede daha da detay öğrenmek ister ve filmlerle uğraşan Ahmet’ten yardım ister. Sesler ve görüntüler, siyasi olayların, kaybolan ve öldürülen insanların hikayelerini bize anlatır. Sumru’nun günleri bu ağıtlarla ve Ahmetle birlikte izlediği görüntülerle devam eder. Fakat Sumru’nun da acısı vardır. Uzun zamandır Harun’dan haber alamaz ve korktuğu ihtimalin gerçekleştiğini anlamaya başlar. Harun’un mektubunda bahsettiği sihay sümbül gölüne gitmeye karar verir. Ahmet’le yola çıkar ve korktuğu gerçek bir mezar taşının üstünde yazılıdır. Sumru da artık kendi acısına ağlamaktadır.
Filmde karşımıza Theodoros Angelopoulos ve kült filmi Ulysses’ Gaze çıkmaktadır. İki film de aslında geçmiş ve gelecekten geçmekle ilgilidir. İkisinde de özgürlük arayışı, başkaldırı, umut ve yaşam görünüyor. bu filmin gösterilmesinin amacı belki de zaman, mekan, tarih farketmeksizin benzer hayatlar ve savaşlar yaşadığımızın bizlere kanıtlanmak istenmesidir.
Filmde yine bizi koşarken vurulan bir at karşılar. Film içerisinde ise atlar ve özgürlük ile ilgili bir hikaye anlatılır. Filmin sonu ise acıyla biter, Sumru Harun’un mezarından gider ve bir at özgürlüğüne kavuşur.
Hikayeler her dilde her memlekette ve her ağıtta birbirine benzer sadece sözcükler farklıdır, ama hepsini dinlediğimizde aslında ortak bir dil olduğunu anlarız. Bu hikaye de bize aslında ortak bir dilde ortak acılar yaşandığını anlatmaktadır.
